Son yıllarda, sürdürülebilir ambalaj markalar ve tüketiciler için yaygın bir konu haline geldi. Ancak sürdürülebilirlik, bir malzemenin ne kadar "yeşil" göründüğü ile ilgili değildir; bunun yerine, malzemenin tam yaşam döngüsü etkisi ile ilgilidir.

Son birkaç yılda, "sürdürülebilir ambalaj" terimi, insanların sohbetlerinde gündelik olarak bahsettiği terimlerden biri haline geldi. Markaların bunu sürekli olarak dile getirdiğini duyuyorsunuz ve hatta sıradan müşteriler bile ürünlerinin hangi ambalajda olduğunu dikkate almaya başladı. İnsanlar, satın aldıkları şeyin gezegene gereksiz bir baskı eklemediğini hissetmek istiyor.

Ve dürüst olmak gerekirse, bu konu kafanıza girdiğinde, kullandığınız ambalaja bakmak ve "Bu şey gerçekten çevre için daha mı iyi, yoksa sadece öyle olduğunu mu varsayıyorum?" diye düşünmek oldukça normal.

Karmaşık gerçek şu ki, sürdürülebilirlik, bir malzemenin adını veya ne kadar "yeşil" göründüğünü sadece bakarak anlayabileceğiniz bir şey değildir. Ekolojik olarak dost gibi görünen bazı şeyler, sayılara baktığınızda o kadar da iyi olmadığını gösterirken, yıllardır eleştirilen diğer malzemeler göründükleri kadar kötü olmayabilir.

Neler olup bittiğini anlamak için, gerçekten malzemenin tüm yaşamına bakmalısınız—uzmanların buna Yaşam Döngüsü Değerlendirmesi (LCA) dediği şey.O daha büyük resmi görmeden, yanlış bir fikir edinmek kolaydır.

Sürdürülebilir Ambalajın Gerçek Tanımı

Sürdürülebilir ambalajı tek bir kısa cümleyle tanımlamam gerekirse, bunun, üretim, işleme, taşıma, kullanım ve nihayetinde geri dönüşüm süreçleri boyunca çevresel etkiyi mümkün olduğunca küçük tutmakla ilgili olduğunu söylerim.

Kısacası, bir malzemeyi sadece yaşamının bir parçasına bakarak yargılayamazsınız. Onun tam yolculuğuna, "doğumdan geri kazanıma" kadar olan tüm sürecine bakmalısınız.

Bu, şunları içerir:

1. Fabrikanın ne kadar enerji kullandığı?
2. Üretim sırasında ne tür emisyonlar oluşuyor?
3. Geri dönüşüm sistemlerinin bunu, sadece teoride değil, pratikte de gerçekçi bir şekilde yönetip yönetemeyeceği?
4. Ağırlığı nedir ve karbon taşımanın eklediği miktar nedir?
5. Atıldıktan sonra ne oluyor?

Diğer bir deyişle, sürdürülebilir ambalaj, hangi malzemenin "daha yeşil" göründüğüyle ilgili bir yarışma değildir; bu, tam bir sistem değerlendirmesinin sonucudur.

Malzeme Sürdürülebilirliği Nasıl Değerlendirilir: Dört Yaygın Değerlendirme Boyutu

Çoğu işletme bunu karmaşık hale getirmiyor - genellikle sadece birkaç boyuta odaklanıyorlar:

1. Kirlilik ve Karbon Emisyonları

Bir malzeme ağırsa veya üretimi için çok fazla enerji gerekiyorsa, karbon ayak izi genellikle daha yüksek olur.

2. Kaynak Verimliliği

Bir diğer nokta, aynı miktarda ambalaj yapmak için ne kadar su, elektrik ve ham madde gerektiğidir. Bazı malzemeler basitçe daha fazlasını talep eder.

3. Geri Dönüşebilirlik ve Gerçek Geri Dönüşüm Oranı

Bir malzemenin geri dönüştürülebilir olması bir şeydir, ancak gerçekten geri dönüştürülmesi başka bir şeydir. PET ve HDPE gibi malzemeler, dünya genelinde daha iyi gerçek geri dönüşüm oranlarına sahip olma eğilimindedir.

4. Ürünü Etkili Bir Şekilde Koruma Yeteneği

Eğer ambalaj ürünü koruyamıyorsa ve hasar veya atığa neden oluyorsa, o zaman tüm amacını yitirir.

Bu nedenle, "doğal" veya "eko-dostu" gibi görünen bazı malzemelerin LCA çalışmalarında iyi performans göstermemesi mümkündür.

Yeşil Yıkama: Sürdürülebilir Ambalajdaki En Büyük Yanılgı

Yeşil yıkama, bir ürünün arka planda gerçekten büyük bir değişiklik olmaksızın eko-dostu olarak övülmesi durumudur. İçini düzeltmeden ona daha güzel bir kıyafet giymek gibidir.

Bazı örnekler sıkça karşımıza çıkar:

1. Bir şeyi geri dönüştürülebilir olarak adlandırmak, onu üretmek için gereken büyük enerji miktarını göz ardı etmek.
2. Teknik olarak "yeşil" olan ama o kadar ağır olan malzemeleri kullanmak ki, taşıma emisyonları fırlayıp gidiyor.
3. Çevresel sonucu değiştirmediği halde "doğal" gibi kelimeleri eklemek.
4. Geri dönüşüm sisteminin henüz olgunlaşmamış olabileceğini göz ardı etmek.

Bunun sonucunda, tüketiciler yanlış bir izlenim edinebilir. Gezegen için daha iyi görünen bir şeyi seçebilirler, ancak daha yakından bakıldığında, aslında pek de faydalı olmadığı ortaya çıkabilir.

Cam mı, Plastik mi: Hangisi Daha Sürdürülebilir?

Birçok insan, camın geri dönüştürülebilir olduğu için otomatik olarak daha çevre dostu bir seçenek olduğunu varsayıyor. İlk bakışta doğru gibi görünüyor, ancak tam resim genellikle daha karmaşık.

Örneğin, camın karbon ayak izi oldukça yüksektir çünkü:

• Ağırdır
• Üretimi için çok fazla enerji ve son derece yüksek sıcaklıklar gerektirir
• Geri dönüştürmek, onu tekrar eritmeyi gerektirir, bu da daha fazla enerji alır
• Genel olarak, yaşam döngüsü emisyonları birçok plastikten daha yüksek olabilir

Bu nedenle, "cam = gezegen için daha iyi" fikri, insanların beklediği kadar düzgün bir şekilde geçerli değildir.

Şaşırtıcı Bir Sonuç: Plastiklerin Genellikle İnsanların Düşündüğünden Daha Sürdürülebilir Olması

Bu, tüm plastiklerin mükemmel olduğu anlamına gelmez, ancak birçok çalışma, plastiklerin genellikle cam veya metalden daha iyi performans gösterdiğini ortaya koymaktadır.

Bunun bazı nedenleri:

• Hafif olduğu için taşımacılık daha az yakıt harcıyor.
• Birçok plastik aslında geri dönüştürülebilir (ancak sistemler bölgeye göre farklılık gösterir).
• Üretim genellikle insanların düşündüğünden daha az enerji gerektirir.
• Ürünleri iyi korur ve atıkları azaltır.
• Toplam karbon ayak izi genellikle daha düşük olur.

Ve bu, plastik mükemmel demekle ilgili değil. Daha çok sürdürülebilirliği sadece görünüşe göre yargılayamayacağımızı hatırlatmakla ilgili.

Sonuç: Sürdürülebilirlik Bilimdir, Varsayımlar Değil

Sürdürülebilir ambalaj, gerçekten malzemenin ne olarak adlandırıldığı veya ne kadar "doğal" göründüğü ile ilgili değildir. Gerçek hikaye, geçtiği tüm yol ile ilgilidir - nasıl yapıldığı, tedarik zincirinde nasıl hareket ettiği, geri dönüşüm sisteminin bununla gerçekten başa çıkıp çıkamayacağı ve bu süreçte ne kadar karbon ve kaynak tükettiği.

Cam o “çevre dostu” hissini verirken, her şey hesaba katıldığında beklenenden daha fazla karbon üretebilir.

Plastik zararlı gibi hissettirse de, aslında toplamda daha düşük emisyonlara yol açabilir.

Doğru seçimi yapmaya çalışan şirketler için her şeyi daha net hale getiren bir kural vardır: Verilere uyun—varsayımlara değil.